Archief | Uganda RSS feed for this section

Het is hier geen Europa

17 jan

IMG_8526

Lieve I,

Ergens tussen de kilometers door las ik Night train to Lisbon van Pascal Mercier. In dat boek komt een moreel dilemma aan de orde. Een dilemma dat ik eerder tegenkwam in een ander boek, dat ik kreeg van een Nederlands stel in Malawi: A passage to Africa van voormalig BBC News correspondent in Afrika, George Alagiah. Een dilemma dat misschien wel de essentie raakt van een vraag die al sinds Ethiopië door mijn hoofd waart, en waar iedereen die wat langer op het continent is tegenaan loopt: hoe moet het verder met Afrika?

Vorig jaar rond deze tijd was ik in Khartoum, mijn eerste stop in Afrika. Ik vierde nieuwjaar in een guesthouse waar ik een Zwitsers stel tegenkwam. Zij reisden al twee jaar in een oude Landrover, hadden het rondje gemaakt dat ik van plan was te gaan doen, alleen de andere kant op. Hun beeld van Afrika was gedurende hun reis veranderd, zeiden ze. Het was anders dan ze gedacht hadden, al konden ze er niet de vinger op leggen wát er dan precies anders aan was. Nu, een jaar later, en een jaar reizen door Afrika wijzer, weet ik wat ze bedoelden.

Lees verder

Niemand onderweg in beeld (2)

15 aug

 

Met dank aan vriend D, de Koekies en Zoha en Melissa.

Mzungu paradise

20 jun

IMG_1498

Ik zal talmen, uitwegen zoeken.
Mezelf proberen warm te houden.
Maar op den duur zal ik er toch
aan moeten geloven, zal ik
lopen gaan, naar de anderen toe
die al om het vuur gegroepeerd staan.

(gedicht van Dorpsoudste de Jong, ergens op internet geciteerd door dichter Erik Lindner, die in Zimbabwe was en daar verslag van deed voor Poetry International)

 

Lieve I,

Ik vertelde je al eerder over de Europese bubble waarin ik sinds Kenia min of meer terecht ben gekomen, en het verlangen daaraan te ontsnappen. Welnu, dat ontsnappen is vooralsnog totaal mislukt. De bubble is hier in Uganda alleen maar groter geworden. Ik realiseer me steeds meer dat je door Oost-Afrika kunt reizen zonder ook maar iets van het lokale leven mee te krijgen. Natuurlijk, ik zie vanalles vanuit Landcruisers raampje, de dorpjes met lemen huizen, de winkeltjes langs de kant van de weg, de scholen met kindertjes in uniform, maar ik neem er niet aan deel. Ik kom op schitterende plekken, bij lodges met uitzicht waar ik als jongetje van droomde, in natuurparken waar de BBC en National Geographic hun beelden schieten, maar die lodges zijn allemaal eigendom van Europeanen en de parken worden alleen bezocht door blanke toeristen. Reizen in Oost-Afrika is niet per se het avontuur dat alle reisbureaus je willen laten geloven, zeker niet als je bij die bureaus een tour boekt. Zelfs als je in je eentje gaat, zoals ik, word je bijna vanzelf die bubble ingezogen.

Lees verder