Archief | Ethiopie RSS feed for this section

Het is hier geen Europa

17 jan

IMG_8526

Lieve I,

Ergens tussen de kilometers door las ik Night train to Lisbon van Pascal Mercier. In dat boek komt een moreel dilemma aan de orde. Een dilemma dat ik eerder tegenkwam in een ander boek, dat ik kreeg van een Nederlands stel in Malawi: A passage to Africa van voormalig BBC News correspondent in Afrika, George Alagiah. Een dilemma dat misschien wel de essentie raakt van een vraag die al sinds Ethiopië door mijn hoofd waart, en waar iedereen die wat langer op het continent is tegenaan loopt: hoe moet het verder met Afrika?

Vorig jaar rond deze tijd was ik in Khartoum, mijn eerste stop in Afrika. Ik vierde nieuwjaar in een guesthouse waar ik een Zwitsers stel tegenkwam. Zij reisden al twee jaar in een oude Landrover, hadden het rondje gemaakt dat ik van plan was te gaan doen, alleen de andere kant op. Hun beeld van Afrika was gedurende hun reis veranderd, zeiden ze. Het was anders dan ze gedacht hadden, al konden ze er niet de vinger op leggen wát er dan precies anders aan was. Nu, een jaar later, en een jaar reizen door Afrika wijzer, weet ik wat ze bedoelden.

Lees verder

Niemand onderweg in beeld (1)

18 apr

 

Muziek: CHVRCHES – We Sink

Met dank aan Amsterdam to anywhere

Waar Niemand woont

9 apr

Where are you go?

25 mrt

IMG_0268 (800x600)

Liefste,

Ik sta op een kruispunt. Ik adem even uit. De wereld is nat geworden, en groen. Het fladdert en fluit om mij heen, het kwettert en kwekt, en soms, ’s nachts, knort het. Ik zie kleuren die ik herken als geel, rood en blauw, maar een felheid hebben die ik nauwelijks kan geloven. Het zijn vogels, I, en ze zijn met zoveel dat ik er nerveus van wordt. Om de hoek hangt een geprinte lijst met soorten. Het zijn er 168, and counting – met pen zijn er nog zes bijgeschreven. Allemaal hier gespot. Vogelaars vinken hier met gemak tien of twintig nieuwe vogelsoorten per dag af op hun lijstje.

Landcruiser staat aan de rand van het meer dat loopt tot aan de bergen in de verte. Niet te dicht bij de oever, want het geknor ’s nachts is van de hippopotamus amphibius, oftewel nijlpaard. Tot 4 meter lang, 3200 kilo zwaar waart een van de grootste en meest agressieve zoogdieren ter wereld overdag rond in het water, maar zo gauw het donker is komt het aan land om te grazen. Naast de tent. Een bewaker houdt het dier soms op afstand, maar het devies is om je plas op te houden tot het weer licht is.

Lees verder

Bulljumping

25 mrt

IMG_0073 (800x600)

Je rijdt achter Lange Jan aan over een weg met wasbordprofiel. De gids naast je tikt mee op de Ethiopische reggae die je speciaal voor hem hebt opgezet. Gidsen moet je te vriend houden. Na een half uur wijst hij naar links, naar de struiken. Daarin. Je stuurt Landcruiser door een gat in de begroeiing, een pad op dat maar net breed genoeg is. Je verstijft wanneer de doornen piepend krabben aan de lak van je auto. Alsof het je eigen huid is die opengereten wordt.

Je stopt achter de andere Landcruisers die her en der tussen de takken staan. Het zijn er meer dan je verwachtte. The middle of nowhere is soms dichterbij dan je denkt.

‘Neem water mee,’ adviseert je gids, ’en je camera. Volg mij.’

Je loopt achter hem aan, verder het struikgewas in. Vóór hem zie je het hoofd van Jan boven het groen uitsteken, de camera al voor zijn rechteroog.

Lees verder

Tsjoepia!

26 feb

IMG_9092

Lieve I,

Ooit zat ik op een boot naar Antarctica. Twee volle dagen en nachten voeren we over de Drake Passage richting het witte continent. De lange middagen en avonden werden gevuld door wetenschappers die ons, gelukkigen, inwijden in de geheimen van albatrossen, walvissen, pinguïns en de geologie van ijsbergen. Na zo’n lezing trokken we de gordijntjes van het zaaltje open en daar waren ze: de albatrossen, de walvissen en de pinguïns die zojuist door de onderzoeker in kwestie van een mythische status waren voorzien. In de verte doemde het ijs op waar we tot dat moment alleen van hadden gedroomd. De magie van het beeld in je hoofd dat plotseling werkelijkheid wordt.

Dat is ongeveer wat er nu gebeurt in Ethiopië (of ‘Tsjoepia’, zoals de Sudanezen het plegen uit te spreken).

In mijn tas zit A short history of nearly everything van Bill Bryson, een cadeautje dat het universum mij schonk op het vliegveld van Sharjah, waar ik mijn laatste dirhams op moest maken. Het is zo’n boek dat al jaren op mijn lijstje stond, maar waar ik nooit aan toe kwam om het te lezen. En dan, out of the blue, dringt het zich op, in een boekhandel waar verder vrijwel alleen thrillers te koop zijn. Het verweeft de ontstaansgeschiedenis van de aarde met die van de wetenschap en slaagt erin de duizelingwekkende onwaarschijnlijkheid van het al tastbaar te maken.

Lees verder