Lieve I,
Voor een man alleen op reis is een mooie vrouw een zwak punt. En zolang jij je niet laat zien ben ik extra kwetsbaar. Het is geen excuus voor wat er is gebeurd, maar ik voel me er ook niet schuldig over. Iemand zei ooit tegen mij dat dieven vierentwintig uur per dag bezig zijn met manieren om jou spullen afhandig te maken. En dat jij niet voortdurend bezig bent dat te voorkomen. Dat je uiteindelijk dus altijd verliest. Je kunt niet altijd op je hoede zijn. Soms word je afgeleid, zoals door een vrouw in een strak truitje die tegen je aan staat te rijden.
Toen ik vertrok vanuit Chitimba Camp was er nog niks aan de hand. Dat wil zeggen, de vrouw waarvan ik dacht dat jij het was stuurde uiteindelijk een bericht, liet weten dat ze geroerd was door alles wat ik had geprobeerd, maar dat ze niet klaar was voor een relatie en mij niet zou kunnen geven wat ik verdiende. Tja. Tijd voor een nieuwe wandeling dus, langs het meer deze keer.
Ik nam een minibus naar Chiweta, stapte daar over in een shared taxi – de voorruit gebarsten in vijf stukken, twee mannen op de passagiersstoel, drie big mama’s, een kind en ik op de achterbank, twee jongens die, nadat ze de wagen hadden aangeduwd, elk aan een kant in het opengedraaide raam gingen zitten – naar Mlowe. Daar hield de weg op. Ik begon te lopen.
Zo ver en verder 